مریم میزانی در تاریخ1367/5/1 در (هشترود) تبریز در خانواده ای پرجمعیت دارای 7 فرزند به دنیا آمد و مجرد می باشد. متاسفانه در دوازده سالگی پدر خویش را از دست داد.
ایشان علی رغم داشتن مشکل جسمی- حرکتی تحصیلات خود در مدارس عادی ادامه داد و سرانجام در سال 98 موفق به اخذ مدرک کارشناسی در رشته مددکاری شد. وی همزمان به ورزش نیز می پرداخت.
کمی قبل از مسابقات کشوری در بخش ورزش انفرادی پینگ پنگ، با سرکار خانم نظریان به طور تصادفی آشنا می شود. خانم میزانی که در این ورزش بسیار مبتدی بوده و با اصول کاملش آگاهی نداشت با مساعدت و همراهی ایشان راهی مسابقات شده و با تمرین و ممارست بسیار موفق به کسب مدال شد.
خانم میزانی با توکل به خدا و ائمه اطهار تمام تلاش خود را نمود و در تمامی مسابقاتی که شرکت کرده بود توانست یکبار به مقام نائب قهرمانی دست یابد و یکباردر مقام نخست بایستد. در طول مسابقات احساس ناتوانی جسمی یا روحی نداشته و تنها هدفش خوشحالی و حفظ اعتماد خانم نظریان و بهزیستی بوده است.
خانم میزانی معتقد است فرد توان یاب نیز می تواند هدف داشته و برای آن بجنگد و هیچگاه تسلیم موانع و مشکلات نشود و شخصی که معلولیت دارد اگر به دنبال بهانه جویی و نقص جسمی خود باشد مسلما در زندگی شکست خواهد خورد و اعتماد به نفس خویش را از دست خواهد داد.
در چند سال اخیر که در موسسه رعد فاطمیه فعالیت داشته در حرفه های دیگر نیز هنر و استعداد خود را نشان داده است و دوستان خود را نیز مانند خود بسیار توانمند می بیند. ایشان از واقف موسسه خدمات آموزشی رعد فاطمیه قم – مرحوم آقای حاج غلامحسین امجدی کاشانی- و سایر خیرین محترم این موسسه کمال تشکر و قدردانی را دارد.
هدف خانم میزانی چه در زندگی شخصی، چه ورزش، چه کار و حضور در اجتماع، در وهله اول نشان دادن توان یک توان یاب است و در مراتب بعدی مدد رسانی به همنوعان خویش و خوشحال نمودن آنها، سرافرازی خانواده و شاد کردن روح پدر بزرگوار خود بوده و هست.
گردآورنده: خانم حمیده حسین نژاد
